یاتاقان ها که برای تحمل بارهای سنگین و افزایش طول عمر ماشین آلات با کاهش اصطکاک و توزیع نیرو طراحی شده اند، در برابر ضربه ها و ضربه های سنگین بسیار حساس هستند. بنابراین، جابجایی نادرست یا نصب و جداسازی نادرست می تواند به عناصر یک یاتاقان آسیب برساند و باعث ایجاد نویز و لرزش بیش از حد شود و بر چرخش یاتاقان تأثیر بگذارد.

همین امر ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که ذرات کوچک وارد یاتاقان شوند و باعث آلودگی قطعات یا ماده روان کننده شوند. حتی ذرات خارجی بسیار ریز نیز می توانند بلبرینگ را آلوده کرده و عمر مفید دستگاه را به خطر بیندازند. با استفاده صحیح از دستگاه ها و استفاده از ابزار مناسب هنگام نصب و جداسازی بلبرینگ ها می توان از این نوع آسیب های بلبرینگ جلوگیری کرد.

ERIKS طیف گسترده ای از ابزارهای یاتاقان را ارائه می دهد که برای حفظ یاتاقان ها در حین استفاده و اطمینان از نصب و جداسازی ایمن یاتاقان ها در نظر گرفته شده است.

فرآیند نصب بلبرینگ

همه اجزاء را از نظر آلودگی و آسیب بازرسی کنید

قبل از نصب بلبرینگ ها، مطمئن شوید که هنوز در بسته های اصلی قرار دارند تا از آلودگی جلوگیری شود. نقشه ها را بررسی کنید تا جهت گیری صحیح بلبرینگ ها را در مجموعه مشخص کنید، و هنگامی که همه چیز را آماده کردید، یاتاقان ها را از بسته بندی خارج کرده و قبل از نصب آنها را بررسی کنید. اگر بلبرینگ ها قبلا باز شده اند و خطر آلودگی یا آسیب وجود دارد، قبل از نصب آن ها را بشویید و خشک کنید.

محل نصب بلبرینگ ها را بررسی کنید: این دستگاه نیز باید تمیز، خشک و عاری از گرد و غبار باشد. اگر نیاز به نصب محفظه ها، شفت ها یا آب بند دارید، مطمئن شوید که آنها تمیز و عاری از گرد و غبار هستند. سوراخ‌های روغن‌کاری و سوراخ‌های رزوه‌شده را برای وجود آثاری از مواد از مجموعه‌های قبلی بررسی کنید.

توجه: بلبرینگ های جدید ممکن است با مواد نگهدارنده پوشانده شوند. در بیشتر موارد، تا زمانی که سطوح بیرونی و سوراخ شده را پاک کنید، نیازی به شستن آن نیست. با این حال، لازم است دوبار بررسی کنید که آیا روان کننده ای که قصد استفاده از آن را دارید با ماده نگهدارنده سازگار است یا خیر. اگر نه، قبل از نصب بلبرینگ باید آن را بشویید و خشک کنید. این برای یاتاقان های دارای مهر و موم و سپر صدق نمی کند.

وقتی همه اینها انجام شد، می توانید به مرحله دوم فرآیند بروید.

تحمل همه عناصر موجود در مجموعه را بررسی کنید

تلورانس ابعادی و هندسی قطعات در مجموعه باید قبل از شروع نصب بررسی شود، زیرا عملکرد بلبرینگ ها می تواند به شدت توسط اجزای مرتبط با انتخاب نامناسب تحت تاثیر قرار گیرد. تحمل یاتاقان ها بر اساس طبقات تحمل، همانطور که در استانداردهای ISO 492 (بلبرینگ های شعاعی) و ISO 199 (یاطاقان های رانش) تعریف شده است، توصیف می شوند. این کلاس ها از آنجایی که بر کاربرد بلبرینگ ها تأثیر می گذارند مهم هستند.

همانطور که می دانید، تلرانس بلبرینگ به سه جنبه دقت اشاره دارد: دقت ابعاد خارجی، دقت ماشینکاری و دقت در حال اجرا. دقت ابعادی، ابعاد خارجی یاتاقان مانند قطر سوراخ، قطر بیرونی، عرض حلقه داخلی و عرض حلقه بیرونی را نشان می‌دهد. این پارامتر برای تعیین تناسب شفت و محفظه در مجموعه بلبرینگ مهم است.

دقت ماشینکاری دقت فرآیند تولید را می دهد و هنگام انتخاب تلورانس ها برای شفت ها و محفظه ها مهم است. این پارامتر تغییرات ابعاد را هنگام مقایسه یک یاتاقان با دیگری اندازه گیری می کند، برای مثال تغییرات عرض حلقه داخلی و خارجی.

دقت دویدن یا خروجی خروجی شعاعی و خروجی محوری برای حلقه داخلی و خارجی، خروجی جانبی برای حلقه داخلی و خروجی قطر بیرونی برای حلقه بیرونی را اندازه‌گیری می‌کند. این پارامتر برای به حداقل رساندن لرزش و ناهماهنگی در یک مجموعه مهم است.

توجه: برای کاربردهایی که به چرخش و سرعت عملیاتی متوسط ​​نیاز دارند، بلبرینگ‌هایی با کلاس تحمل معمولی انتخاب خوبی هستند. با این حال، برای کاربردهایی که به دقت بیشتری نیاز است، باید بلبرینگی با کلاس تلرانس دقیق‌تر انتخاب کنید. کلاس تلورانس 6 به معنای دقت کمتری نسبت به کلاس تلورانس 4 است و کلاس تحمل معمولی دقت کمتری نسبت به کلاس 6 دارد. کلاس تحمل یاتاقان باید بر اساس الزامات کاربردی برای پارامترهای ذکر شده قبلی انتخاب شود.

از آنجایی که عملکرد خوب یاتاقان به پایبندی به اتصالات حلقه ها بستگی دارد، انتخاب اتصالات باید قبل از نصب بلبرینگ انجام شود. حلقه ها باید به خوبی در مجموعه پشتیبانی شوند، اما نه خیلی سفت، زیرا بسته به کاربرد، فاصله داخلی بلبرینگ تغییر می کند. بنابراین، فاصله باید با تناسب تطبیق داده شود. این بدان معنی است که علاوه بر بررسی تلرانس ها، باید مطمئن شوید که یاتاقان از فاصله مناسبی برخوردار است و اتصالات خیلی شل یا خیلی سفت نیستند.

روش های نصب بلبرینگ

قبل از شروع به نصب بلبرینگ ها، مطمئن شوید که از تجهیزات حفاظت شخصی مناسب برای جلوگیری از صدمات و آلودگی محصول استفاده می کنید. دستکش‌ها، کفش‌ها و عینک‌های ایمنی نه تنها ایمنی کارگران را افزایش می‌دهند، بلکه از آلودگی یاتاقان‌ها به ذرات خارجی نیز جلوگیری می‌کنند.

PPE مخصوصاً هنگام کار با یاتاقان‌های داغ یا روغنی مهم است، بنابراین اگر برای انتخاب دستکش‌های ایمنی مناسب برای شرکت خود به کمک نیاز دارید، حتماً راهنمای ما در مورد حفاظت از دست و بازو را بررسی کنید.

انتخاب روش نصب بستگی به نوع بلبرینگ و برازش دارد. یاتاقان‌های با سوراخ‌های استوانه‌ای در بیشتر موارد با فشار دادن روی شفت‌ها یا با گرم کردن آنها نصب می‌شوند، زیرا این کار باعث افزایش قطر می‌شود. بلبرینگ های با سوراخ مخروطی را می توان مستقیماً روی محورهای مخروطی یا محورهای استوانه ای با استفاده از آستین های مخروطی نصب کرد.

نصب بلبرینگ با سوراخ استوانه ای

برای یاتاقان های دارای سوراخ استوانه ای، ابتدا حلقه داخلی نصب می شود. با این حال، اگر بلبرینگ قابل جدا شدن نیست، ابتدا باید اتصال محکم‌تر نصب شود. اگر حلقه قابل جدا شدن باشد، حلقه داخلی به طور جداگانه نصب می شود.

در هر دو مورد، نصب را می توان به صورت مکانیکی انجام داد - و به این روش "نصب سرد" یا با گرم کردن بلبرینگ قبل از نصب می گویند - و به این روش "نصب گرم" می گویند. روش سوم، نصب هیدرولیک است که بیشتر برای یاتاقان های بزرگ استفاده می شود.

برای یاتاقان های کوچک، یعنی یاتاقان هایی با قطر کمتر از 80 میلی متر، هم می توان از نصب مکانیکی (سرد) و هم نصب گرم استفاده کرد، اما روش ترجیحی پرس مکانیکی یا هیدرولیک است. برای روش پرس فیتینگ، یک ابزار نصب بر روی حلقه داخلی قرار داده می شود، سپس یاتاقان به آرامی روی شفت فشار داده می شود، تا زمانی که طرف حلقه داخلی روی شفت قرار گیرد.

احتیاط: ابزار پرس نباید روی حلقه بیرونی قرار گیرد، زیرا ممکن است به یاتاقان آسیب برساند. قبل از نصب، توصیه می شود روغن را روی سطح شفت بمالید تا از جاگذاری صاف اطمینان حاصل شود.

اگر پرس در دسترس نباشد، بلبرینگ‌های کوچک را می‌توان با استفاده از چکش و ابزار نصب، مانند آستین نصب با صفحه صاف، نصب کرد. این امر توزیع یکنواخت نیرو را در کل محیط حلقه تضمین می کند و خطر آسیب رساندن به یاتاقان را کاهش می دهد.

این روش همچنین زمانی ترجیح داده می شود که یاتاقان ها نیاز به اتصال محکم دارند، اما هرگز نباید برای یاتاقان های بزرگ استفاده شود. ابزار نصب باید همیشه روی حلقه داخلی قرار گیرد. برای یاتاقان‌های جدا نشدنی که نیاز به اتصال محکم دارند، ابزار نصب روی هر دو حلقه قرار می‌گیرد و همزمان با پرس هیدرولیک یا با پیچ نصب می‌شوند.

نصب سرد بلبرینگ های خود تراز با سوراخ استوانه ای نیاز به استفاده از یک حلقه نصب متوسط ​​دارد که از حرکت حلقه بیرونی هنگام وارد شدن دستگاه به محفظه جلوگیری می کند.

بلبرینگ هایی با قطر 80-200 میلی متر اندازه متوسط ​​و آنهایی که قطر آنها بیشتر از 200 میلی متر است بزرگ در نظر گرفته می شوند. برای هر دو دسته، نصب گرم ترجیح داده می شود. نصب گرم یاتاقان‌ها با سوراخ استوانه‌ای برای یاتاقان‌های کوچک تنها زمانی اعمال می‌شود که نیاز به یک اتصال بسیار محکم باشد. با این حال، برای یاتاقان های بزرگ، نصب گرم روش ترجیحی است.

بلبرینگ های بزرگ را معمولا نمی توان بدون گرم کردن نصب کرد زیرا نیروی مورد نیاز برای نصب آنها بسیار زیاد است. دما ممکن است بسته به نوع بلبرینگ و سازنده متفاوت باشد. برای مثال، برای یاتاقان‌های SKF، دمای گرمایش توصیه‌شده برای یاتاقان‌های درپوش دار (با سپر یا مهر و موم) 80 درجه سانتی‌گراد و برای یاتاقان‌های باز 120 درجه سانتی‌گراد است. برای روش نصب گرم، خطر داغ شدن بیش از حد بلبرینگ ها به صورت موضعی وجود دارد، بنابراین SKF استفاده از بخاری القایی الکتریکی را برای گرم کردن یکنواخت دستگاه ها توصیه می کند. با این روش، بلبرینگ از قبل گرم می شود، بنابراین حلقه داخلی منبسط می شود و نصب آن آسان تر است.

روش های دیگری مانند گرم کردن بلبرینگ در روغن نیز قابل استفاده است، اما در این حالت خطر آلودگی افزایش می یابد. اگر از صفحات داغ استفاده می شود، بلبرینگ ها باید چندین بار برگردانده شوند، بنابراین ترجیحاً برای جلوگیری از آسیب، حلقه ای بین صفحه و یاتاقان قرار دهید. همچنین، اگر بلبرینگ ها درپوش هستند، مطمئن شوید که مهر و موم ها مستقیماً با صفحه تماس ندارند.

نصب بلبرینگ ها با سوراخ مخروطی

بلبرینگ‌های با سوراخ مخروطی روی یک شفت مخروطی یا روی یک محور استوانه‌ای با آداپتور یا آستین خروجی نصب می‌شوند. این کار همیشه با یک تناسب تداخل انجام می شود، درجه تداخل بر اساس میزان حرکت یاتاقان بر روی صندلی شافت مخروطی تعیین می شود.